آنفولانزا چیست و چند نوع دارد؟

آنفولانزا یا آنفلوآنزا یک عفونت ویروسی است که بیشتر در فصل سرما و زمستان رخ می‌دهد. این بیماری عموماً با علائمی مانند تب، سرفه، سردرد، خستگی و درد عضلانی همراه است.

آنفولانزا دو نوع اصلی دارد:

1.انفولانزای نوع A: این نوع انفولانزا بیشترین شدت و تأثیر را دارد و می‌تواند در تمام سنین باشد. ویروس A/H1N1 و A/H3N2 دو زیر نوع شایع این نوع هستند.

2. انفولانزای نوع B: این نوع انفولانزا کمتر شدت دارد و معمولاً در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد.

هر ساله، ویروس های جدید انفولانزا در جهان پخش می‌شوند و برخی از آنها مقاومت کمتری در برابر واکسن های قبلی دارند. به همین دلیل، واکسن های انفولانزا هر ساله بروزرسانی می‌شوند تا در برابر سویه های جدید ویروس موثر باشند.

چگونه به آنفولانزا دچار میشویم؟

  انفولانزا از طریق تماس با ذرات ریز آبی (قطره های تنفسی) که توسط افرادی که این بیماری را دارند تنفس می‌شود، منتقل می‌شود. این ذرات ریز می‌توانند به صورت مستقیم از طریق عطسه، سرفه یا صحبت کردن منتشر شوند و یا به صورت غیرمستقیم از طریق لمس سطوح آلوده به ویروس انفولانزا به دست بیایند و سپس با لمس دهان، بینی یا چشمان خود وارد بدن شوند. همچنین، ممکن است از طریق تماس با اشیاء آلوده به ویروس نیز منتقل شود.

  علائم آنفولانزا شامل تب، سرفه، سردرد، درد عضلانی، خستگی، گلودرد، عطسه، تهوع و استفراغ، اشکال در گوشته‌خوری و بوییدن، اسهال و کاهش شنوایی می‌باشد.

حال سوال این است که فرق آنفولانزا با سرماخوردگی چیست؟

سرماخوردگی و آنفولانزا هر دو بیماری‌های عفونی تنفسی هستند، اما تفاوت‌هایی نیز بین آن‌ها وجود دارد.
 

1. شدت علائم: علائم آنفولانزا معمولاً شدیدتر و ناگهانی‌تر از سرماخوردگی است. در حالی که سرماخوردگی معمولاً با علائم خفیف‌تر و آرام‌تری همراه است.
    
2.  تب: تب در آنفولانزا معمولاً شدیدتر و پایدارتر است و ممکن است به بالای ۳۹ درجه سلسیوس برسد، در حالی که در سرماخوردگی معمولاً تب خیلی بالا نمی‌رود و معمولاً زیر ۳۸ درجه سلسیوس است.
    
3.  علائم عمومی: خستگی و خواب‌آلودگی در آنفولانزا معمولاً شدیدتر است و ممکن است تا چند هفته بعد از بهبودی ادامه یابد، در حالی که در سرماخوردگی علائم عمومی معمولاً طی چند روز بهبود می‌یابد.
    
4. علائم گوشته‌خوری و بوییدن: در آنفولانزا ممکن است اشکال در گوشته‌خوری و بوییدن رخ دهد، اما در سرماخوردگی این علائم رایج نیست.
    
5. علائم گوارشی: استفراغ و اسهال ممکن است در آنفولانزا رخ دهد، اما در سرماخوردگی علائم گوارشی معمولاً وجود ندارد.
    
6. علائم تنفسی: سرفه، سردرد، درد عضلانی و گلودرد هر دو در آنفولانزا و سرماخوردگی رخ می‌دهند و قابل تمایز نیستند.

درمان آنفولانزا معمولاً شامل مراقبت‌های خانگی و داروهای ضدویروسی است. در صورت بروز علائم انفولانزا، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. استراحت و مراقبت از خود: استراحت کافی، مصرف مایعات بیشتر، خواب کافی و تغذیه سالم بهبود سریعتر شما را تسهیل خواهد کرد.
    
2. مصرف داروهای ضدویروسی: برخی داروهای ضدویروسی مانند اسلتامیویر (Oseltamivir) و زانامیویر (Zanamivir) می‌توانند علائم انفولانزا را کاهش دهند و مدت مرض را کوتاه‌تر کنند. این داروها باید توسط پزشک تجویز شوند و در صورت بروز علائم، به طور سریع مراجعه به پزشک الزامی است.
   
    
3.  مصرف آنتی‌بیوتیک: باید توجه داشت که آنتی‌بیوتیک‌ها تنها در مورد عفونت‌های باکتریایی مؤثر هستند و درمان انفولانزا را تسریع نمی‌کنند. در صورت بروز علائم شدید یا عفونت ثانویه باکتریایی، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
    
4.  مصرف آنتی‌توسین: مصرف آنتی‌توسین‌ها مانند پاراستامول (Acetaminophen) یا ایبوپروفن (Ibuprofen) می‌تواند در کاهش علائم تب، درد و التهاب کمک کند.
    
5.  پیشگیری از انتقال به دیگران: در صورت ابتلا به انفولانزا، باید از تماس با دیگران خودداری کرده و از استفاده از ماسک صورت استفاده کنید تا جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران صورت پذیرد.
    
6.  رعایت بهداشت شخصی: شستشوی مکرر و دقیق دست‌ها با آب و صابون به مدت ۲۰ ثانیه، استفاده از محافظ گوش و چشم، پوشیدن ماسک صورت و رعایت فاصله اجتماعی می‌تواند در پیشگیری از انتقال ویروس مؤثر باشد.

فرق آنفولانزا با آنفولانزای مرغی و آنفولانزای خوکی چیست؟

  آنفولانزا یا سرماخوردگی عموماً ناشی از ویروس‌های آنفولانزا است که معمولاً در فصول سرد سال شیوع دارد. علائم آنفولانزا شامل تب، سردرد، گلودرد، خستگی، سرفه، عطسه و درد عضلانی است. درمان آنفولانزا معمولاً شامل استراحت، مصرف مایعات بیشتر، مصرف داروهای ضدویروسی و مصرف آنتی‌توسین‌ها است.

  آنفولانزای مرغی یا آنفولانزای پرندگان نیز یک بیماری واگیر است که توسط ویروس‌های آنفولانزای پرندگان ایجاد می‌شود. این ویروس‌ها اغلب در پرندگان و مرغ‌ها یافت می‌شوند و اگر به انسان منتقل شوند، ممکن است عفونت شدید و حتی مرگبار باشد. علائم آنفولانزای مرغی شامل تب بالا، سردرد شدید، سرفه، خستگی شدید و درد عضلانی است. درمان آنفولانزای مرغی معمولاً شامل مراقبت‌های پشتیبانی، داروهای ضدویروسی و در صورت لزوم، آنتی‌بیوتیک‌ها است. همچنین، انتقال این بیماری به انسان بسیار نادر است و اکثر موارد انتقال از پرندگان به انسان در شرایط نزدیک و مستقیم با آنها رخ می‌دهد.

  آنفولانزای خوکی یا آنفولانزای خوک-انسان-پرندگان، یک بیماری واگیر است که توسط ویروس‌های آنفولانزای خوکی ایجاد می‌شود. این ویروس‌ها در خوک‌ها و بعضی از پرندگان یافت می‌شوند و ممکن است به انسان منتقل شوند. علائم آنفولانزای خوکی شامل تب، سرفه، سردرد، درد عضلانی، خستگی و گلودرد است. درمان آنفولانزای خوکی معمولاً شامل استراحت، مصرف مایعات بیشتر، داروهای ضدویروسی و در صورت لزوم، آنتی‌بیوتیک‌ها است. همچنین، انتقال این بیماری به انسان نادر است و اغلب در صورت انتقال، به صورت محدود و در شرایط نزدیک با خوک‌ها رخ می‌دهد.

  به طور خلاصه، آنفولانزا یک بیماری عفونی تنفسی است که علائم شدیدتر و ناگهانی‌تری نسبت به سرماخوردگی دارد. تب در آنفولانزا معمولاً شدیدتر و پایدارتر است و ممکن است به بالای ۳۹ درجه سلسیوس برسد. خستگی و خواب‌آلودگی در آنفولانزا معمولاً شدیدتر است و ممکن است تا چند هفته بعد از بهبودی ادامه یابد. استفراغ و اسهال نیز ممکن است در آنفولانزا رخ دهد. علائم تنفسی مانند سرفه، سردرد، درد عضلانی و گلودرد هر دو در آنفولانزا و سرماخوردگی رخ می‌دهند و قابل تمایز نیستند. برای تشخیص نهایی بین آنفولانزا و سرماخوردگی، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.